Rustdag
Door: Hein
Blijf op de hoogte en volg friends
19 April 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Deze dag ff bijkomen van de lange inspirerende dag van gisteren en relaxen. Pelan, pelan dus op z'n Javaans. Vanmorgen na het zoveelste heerlijke en uitgebreide ontbijt hebben we van de zon kunnen genieten bij het buitenzwembad op de 2e etage van het hotel. Ja je leest het goed, het zwembad is op de 2e etage. Beetje lezen, zwemmen, zonnen...
's Middags de taksi (voor € 1,50) genomen, ondertussen is het gaan regenen, naar het hart van het winkelcentrum Pasar Beringharjo aan de Malioboro. Het was één grote chaos aan Batik kleding. Het leek erop of de klok 30 jaar was teruggezet. Hier was het toerisme nog niet doorgedrongen. Bijna alles in Jogjakarta straalt Moslim uit en voornamelijk alleen maar kleding. Toch scoorde Edith nog een souvenirtje. Daarna bezochten we nog een shopping-mall waar Oeds en Hein een overheerlijke kop (medium) cappuccino met donut scoorden. Omdat we nog een avondprogramma hadden gingen keerden we naar het hotel terug om even op te frissen, om vervolgens weer terug te keren naar de winkelstraat Marioboro voor het eten in restaurant Legian Garden. Na een snelle hap gaan we per becak naar het schaduw poppentheater.
Dit was zeer leuk om te zien, maar na 45 minuten hadden we genoeg van dit schouwspel. Na dit alles probeerden we weer naar het hotel te komen. Zelden hebben we zo'n chaos op de weg meegemaakt. Elke meter asfalt werd gebruikt door auto's, scooters en becaks. Het was een brei van vervoersmiddelen. Giga! Uiteindelijk vonden we een taksi, die ons snel uit de smeltkroes van het centrum bracht richting het hotel. Rust...................heerlijk.
's Middags de taksi (voor € 1,50) genomen, ondertussen is het gaan regenen, naar het hart van het winkelcentrum Pasar Beringharjo aan de Malioboro. Het was één grote chaos aan Batik kleding. Het leek erop of de klok 30 jaar was teruggezet. Hier was het toerisme nog niet doorgedrongen. Bijna alles in Jogjakarta straalt Moslim uit en voornamelijk alleen maar kleding. Toch scoorde Edith nog een souvenirtje. Daarna bezochten we nog een shopping-mall waar Oeds en Hein een overheerlijke kop (medium) cappuccino met donut scoorden. Omdat we nog een avondprogramma hadden gingen keerden we naar het hotel terug om even op te frissen, om vervolgens weer terug te keren naar de winkelstraat Marioboro voor het eten in restaurant Legian Garden. Na een snelle hap gaan we per becak naar het schaduw poppentheater.
Dit was zeer leuk om te zien, maar na 45 minuten hadden we genoeg van dit schouwspel. Na dit alles probeerden we weer naar het hotel te komen. Zelden hebben we zo'n chaos op de weg meegemaakt. Elke meter asfalt werd gebruikt door auto's, scooters en becaks. Het was een brei van vervoersmiddelen. Giga! Uiteindelijk vonden we een taksi, die ons snel uit de smeltkroes van het centrum bracht richting het hotel. Rust...................heerlijk.
-
19 April 2014 - 18:20
Patricia:
Tot nu toe vervelen jullie je nog niet, als ik jullie verslag lees, voel ik me ook weer in indonesie., prachtig land -
20 April 2014 - 02:44
Dick Van Der Sopek:
Nou hein, je hebt de rustdag beschreven, Rustdag zei je toch, hm, bezoek aan schaduwshow waar wij als westerlingen maar 5% van begrijpen, inspannen dus om dat toch te doen, Koffie met Donuts in de tropen, verwerken van een lichte cultuurshok en als toetje de chaos van het verkeer die je dan moet ondergaan. Rustdag, okay noemen jullie dat, maar we hebben genoten van dit beknopt essay van deze inspirende drukke tropendag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
