Begin at the beginning (Lewis Carroll)
Door: Oeds
Blijf op de hoogte en volg friends
06 April 2014 | Indonesië, Singaraja
In Denpassar is een visa voor een ieder aangeschaft en wennen op deze manier aan de Indonesische Roepia. Koffers van de band en op zoek naar de chauffeur van de villa, Putu. Deze was snel gevonden en vanwege de hogere temperaturen van 28º C en meer snel een verkleedsessie toegepast.
Hierna op weg naar een zilversmederij, houtsnijwerk en paintings in de plaats Ubud. Vervolgens het monkey forest bezocht en meegemaakt dat de brutale Makaken vliegensvlug de aangekochte bananen ontfrutselen.
Daarna terug naar de taksi en ondertussen beginnen de eerste regendruppels te vallen, die snel in een verwoeste regenhoos naar beneden valt. Voorzichtig rijden we door de waterstromen naar het noorden van Bali en onderweg wordt het gelukkig droger met een zonneschijn. Ook de temperatuur wordt niet minder, eerder hoger. Bij de villa worden we ontvangen door twee lieftallige dames, die ook een welkomstdiner hadden voorbereid. Na het eten nemen we een duik in het privézwembad en na een lichtelijke afkoeling voeren we onze gesprekken met die en genen via de beschikbare social media en genieten van de sirene rust met kwakende kikkers op de achtergrond onder het genot van een zwoele zondagavond in zwemkleding.
Groeten HEYO
-
07 April 2014 - 18:37
Mariettaverweij:
Zo, de lange rit achter de rug. Hoe is het met jouw rug Hein? -
08 April 2014 - 10:39
Wim:
Hi vakantiegangers,
De wereld hier is geel! Het dak is geel, mijn auto is geel, mijn ogen zijn geel en zitten dicht. Niezen doe ik ook. jullie verslag pas gisteravond gelezen toen bij het bericht dat het misschien ging regenen mijn ogen een beetje open gingen. Vreemd idee: terwijl ik het las gingen jullie alweer op weg naar het ontbijt en nu ik dit (al tranend) probeer te beantwoorden ( een episch verhaal dus met mezelf in de heldenrol) liggen jullie alweer bij te komen op zo'n luie languit-stoel (waar ik het nooit langer dan 5 minuten op uithou) van de vermoeiende overtocht van de ene kant van het zwembad naar de andere. Jaloers? geen sprake van! Ubud is niks nieuws, die rotapen ook niet en het zwarte strand evenmin. alleen dat zwembad, dat wel een beetje en die aantrekkelijke Balinese dames die zo'n leuk drankje komen brengen zoiets met twee rietjes, een parasolletje en een schijfje ananas of iets anders geel of zacht oranje. Tja dat dan weer wel. Jullie maken je toch niet te druk hè, daar bij dat zwembad. Gaan jullie nog iets spannends doen? Zwemmen met de dolfijnen (in het grote zwembad) of haaien? Of hangen jullie liever rond dat bad met die knappe dames? Jaloers? Neee! Mijn ogen worden beter, het regent nu echt een beetje en de auto wordt weer echt rood. De schoonmaak is hier op een oor na gevild, de kamer biedt een showroomachtige aanblik, de glazen zijn gepoetst en de gang is het sluitstuk en we zijn dan klaar om (over een week of zes) zelf op pad te gaan naar een streek die we ook al kennen, mijn God wat worden we blasé. Gaan jullie nog wat spannends ondernemen? Een aardige begrafenis misschien? Maar dan wel jezelf in zo'n doek, sarong, wikkelen waar je het laatste stuk om je middel moet instoppen,dat dan prompt weer loslaat zodat je de hele tijd met dat ding in gevecht bent. Laat vooral weer wat van je horen en vooral: geniet er van
hoera, het regent nu echt!
Groetjes en liefs,
Mary, wim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley